گياه موز به كودهاي اصلي و كودهاي ريزمغذي به مقدار كافي نيازمند است. كمبود يك يا چند عنصر شديدا بر رشد، باروري، اندازه، مقدار و كيفيت ميوه تاثير ميگذارد. علائم زير از نمونههاي كاملا بارز كمبود ميباشد وليكن كاهش كميت و كيفيت در نبود اين علائم نيز ديده ميشود.
كمبود روی (شكل 1)
مهمترين كمبود در موز عنصر روي است. برگهاي جوان با رگههايي زرد رنگ در طول برگ, كوچكتر از حد طبيعي ميمانند. در حالت كمبود شديد برگها به رنگ ارغواني در ميآيند. كيفيت موز در اثر اين كمبود شديدا كاهش و رنگ ميوه به سبز كمرنگ تغيير مييابد و گاهي اوقات ميوه شكل طبيعي خود را از دست ميدهد. محلولپاشي يك ليتر كود روي فوسين در هكتار ميتواند اين كمبود را برطرف كند.
براي رفع علائم كمبود، كود روي مصرف نماييد.
كمبود بُر (شكل 2)
رگههاي زرد در عرض برگ هويدا و رشد برگها ناقص ميشود. در كمبود شديد رشد برگ متوقف ميشود. همچنين در كمبود شديد تغيير شكل كلي در خوشههاي موز ظاهر ميشود. با محلولپاشي 2 ليتر در هكتار از كود بُر فوسين ميتوان با اين كمبود مبارزه كرد.
براي رفع علائم كمبود، كود بُر مصرف نماييد.
كمبود منیزیم (شكل 3)
علائم كمبود شامل زرد شدن بين و لبه برگها است در حالي كه كناره برگها سبز باقي ميماند. گاهي لبه برگها شروع به مردن ميكنند. برگها به حالت دور از تنه قرار ميگيرند. با محلول پاشي 2 ليتر در هكتار از كود منيزيم فوسين اين كمبود برطرف ميگردد.
براي رفع علائم كمبود، كود منيزيم مصرف نماييد.